W Ukrainie rozpoczyna się właśnie okres Wielkiego Tygodnia, który zakończy się Świętami Wielkanocnymi. Wielkanocne obchody obfitują w przeróżne zwyczaje i obrzędy ludowe. Wiele osób w Ukrainie stara się utrzymywać tą tradycje, i obchodzić święta tak, "jak to dawniej bywało".
W Wielki Piątek w cerkwiach wynoszone są płaszczanice (плащаниця) – rodzaj
ikon-całunów z wizerunkiem Chrystusa złożonego do grobu. Płaszczanica –
umieszczana na ogół na środku cerkwi – jest adorowana przez wiernych
także w Wielką Sobotę do późnej nocy. Pokarmy, podobnie jak w Polsce, święci się również w Wielką Sobotę.
Najsilniejszym wielkanocnym symbolem są oczywiście zdobione jajka. W zależności od sposobu zdobienia nazywamy je pisanką - писанка, kraszanką - крашанка, lub gałunką - галунка. Poświęconym jajkom przypisuje się magiczną moc - chronią przed złem, zapobiegają pożarom i złym urokom. Skorupek nie wolno wyrzucać ani deptać, gdyż, według wierzeń, sprowadza to nieszczęście.
Bardzo popularne są zabawy z jajkami
wielkanocnymi: dzieci turlają lub tłuką przyozdobione pisanki, a jajko,
które okaże się najmocniejsze – wygrywa. Pisanki wręcza się również jako prezent lub… znak miłości.
Oprócz jajek, do wielkanocnego koszyka wkłada się następujące produkty:
- masło i ser
- wędliny
- sól
- korzeń chrzanu
- świeczkę
- paskę (wielkanocny słodki chleb)
Każdy z tych produktów ma symboliczne znaczenie. Niektórzy święcą również samodzielnie upieczone placki. Koszyk ozdabia się gałązkami mirtu i własnoręcznie wyszwanym ukraińskim рушнікем.
Nabożeństwo w Niedzielę Wielkanocną rozpoczyna się o 6 rano. Wówczas to święci się artos – chleb pszenny, na którym
naznaczony jest wizerunek Chrystusa zmartwychwstałego. Ludzie witają się wtedy słowami: Христос Воскрес - „Chrystus Zmartwychwstał”.
Istnieje mnóstwo ludowych wierzeń związanych z Wielkanocą. Starano się m.in zobaczyć świt w niedzielny poranek, gdyż miało to przynieść szczęście w interesach. Uważano że dzieci urodzone podczas Wielkiego Tygodnia osiągną w przyszłości szczęście, a osoby starsze przez w tym okresie czesały włosy, szepcząc przy tym
zaklęcie: „Poślij mi tyle wnuków, ile jest włosów na tym grzebieniu”.
Panny, podczas nabożeństwa w cerkwi szeptały słowa: „Zmartwychwstanie Chrystusowe! Poślij mi narzeczonego nieżonatego!”. Miało to zapewnić im szybsze zamążpójście.
Podczas świąt popularne, zwłaszcza wśród osób związanych z tradycją, jest śpiewanie wielkanocnych pieśni: hajiwek i hahiłek.
Zachował się również obyczaj oblewania się wodą w powielkanocny poniedziałek. W niektórych rejonach lany poniedziałek wydłuża się nawet do trzech dni :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz