Na pierwszy rzut oka ukraińskie i polskie Święta niewiele się od siebie różnią. I rzeczywiście tak jest, chociaż po głębszym zapoznaniu się z tematem znajdzie się kilka ciekawych szczegółów, które nadają ukraińskiemu Bożemu Narodzeniu indywidualności : )
Przede wszystkim, do prawosławnej czy grekokatolickiej Wigilii zasiada się 6 stycznia, Boże Narodzenie (Різдво Христове) obchodzi się więc 7 stycznia. Wigilia zbiega się więc z naszym świętem Trzech Króli. Wielu mieszkańców wschodniej Polski, sąsiedzkim obyczajem, świętuje ten dzień bardziej uroczyście, co osobiście uznaje za bardzo dobry pomysł. Bo i komuż nie przypadłyby do gustu podwójne Święta? : )
Dzień Wigilijny poświęcony jest dekorowaniu domu. Dawniej w domach wschodnich chrześcijan na Boże Narodzenie nie ozdabiano choinki, tylko w rogu chaty stawał Diduch - дідух. To ozdoba świąteczna symbolizująca przodków, robiona w dawnych czasach z
pierwszego zżętego w trakcie żniw snopka, którego odpowiednio formowano,
by mógł stać w rogu chaty, ozdabiano wstążkami, źdźbłami traw, ziół.
Gdy już choinka zagościła w ukraińskich domach, z początku dekorowano ją głównie jedzeniem: jabłkami, orzechami, słodyczami.
Podobnie jak w Polsce znany jest Ukraińcom zwyczaj wkładania sianka
pod
obrus na wigilijnym stole. Dodatkowo, na czterech rogach stołu układa
się główki czosnku, aby odpędzić złe duchy. Jednak zamiast świątecznych
stroików, igliwia i świec ozdobą stołu są w tym dniu...odpowiednio
zdobione jajka.
Jeśli już jesteśmy przy stole...zdania o
ilości potraw, które powinny się na nim znaleźć, są podzielone. Jedni
uważają że powinno ich być 12 - bo 12 apostołów, inni że 13, bo Jezus
był trzynasty a liczba nieparzysta powinna przynieść szczęście. U
niektórych na stole pojawia się 9, u innych 5, 6 lub 7 dań. Jednak jedno
jest pewne - na świątecznym stole nie może zabraknąć kutii. Jest
to najważniejsze wigilijne danie, ważniejsze nawet od popularnego
barszczu. Dawniej przygotowaniu kutii towarzyszył szczególny rytuał.
Każdy składnik kutii miał swoje znaczenie, a zwłaszcza niezastąpiony
mak, który miał przynieść szczęście i powodzenie.
Oprócz kutii na
stole pojawiają się znane nam potrawy: ryby (najczęściej śledzie),
barszcz, kompot, ukraińskie gołąbki z rozmaitym nadzieniem, kapusta z
grzybami, przepyszne pierogi. Wieczerza musi być postna, bez masła,
mięsa, tylko na oleju. Ciekawym daniem jest kysełycia (киселиця) - żur owsiany przygotowywany z owsa, mąki, drożdży, który nam kojarzyć się może głównie z Wielkanocą.
Zgodnie
z tradycją, do stołu się zasiada po pojawieniu się pierwszej gwiazdki.
Przed rozpoczęciem Wieczerzy, zamiast opłatkiem Ukraińcy dzielą się
wspomnianą już prosforą, poświęconą uprzednio w cerkwi. Zaś po niej
niektórzy udają się na nabożeństwo, które możemy utożsamiać z naszą
Pasterką - Wełyke Poweczirja (Велике Повечір'я), podczas którego zgromadzeni modlą się przed ikoną Narodzenia Chrystusa. W pewien sposób zastępuje ona szopkę.
Kolędy, odwiedziny kolędników są dla Ukraińców bardzo ważne. W pełni oddają one atmosfere Świąt.
Orszak kolędników składa się zawsze z „Kozy”, „Pastucha”, „Cygana”,
„Żyda”, „Lekarza”, „Żołnierza” i „Śmierci”, w zamian za koljadky (колядки) otrzymują oni słodycze i wyruszają w dalszą w drogę.
Boże
Narodzenie najczęściej jest okazją do spotkań z bliskimi, rodzinnego i
wesołego spędzenia świątecznego okresu. Często w tych dniach domy
odwiedza św. Mikołaj w stroju biskupa, obdarzając świętujących
drobiazgami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz